B.O.O.S

Vorige week zag ik bij de keuringsdienst van waarde een filmpje over vlinders in een lijstje. Daar zag ik hoe vlinders werden gekweekt en meteen werden gedood om vervolgens in een lijstje te worden geplakt. Dit riep meteen een hele berg woede in mij op. Hoe durven mensen toch de natuur en de dieren te claimen?! Ik ben verdrietig, maar vooral heel kwaad. Ik voel mijn hart bonzen en ik wil wat doen. Adrenaline.

Een jaar geleden had ik dit nog veel erger. Bij iedere foto, film of iets wat iemand zei wat te maken had met (pro) dierenleed, sprong ik overeind. Meteen in (woorden) gevecht. Dan werd ik voor boze vegetarier uitgemaakt. Of werd er (meer dan eens) gezegd dat ik niet boos mocht worden op mensen die voorstanders zijn van vlees en de bio industrie. .

Boosheid hoeft niet iets slechts te zijn, nee hoor, integendeel! Ik ben ervan overtuigd dat boosheid een teken is dat er iets niet overeenkomt tussen mijn ideeën over de wereld en de werkelijkheid. Het zou zelfs raar zijn als ik niet boos zou worden over de nare dingen die er gebeuren. Alleen mag boos zijn geen eindstation worden. Het mag geen haat worden.

Wanneer ik heel diep naar binnen kijk, weet ik precies waarom ik boos ben. Ik kan slecht tegen onrecht en ik hou ontzettend veel van de natuur en de dieren. Bovendien zijn het altijd weerloze dieren die worden opgesloten, misbruikt, mishandeld en vermoord voor hun vacht, vlees of act. Dieren bestaan niet voor mensen en wij hebben geen enkel recht om ze zomaar te gebruiken. ( kijk daar ga ik al weer…) Zelf kunnen ze niets doen en het minste wat ik kan doen is erover praten.

Boosheid kun je goed gebruiken als drijfveer. Want het kan een hele krachtige bron zijn  Om iets te veranderen bijvoorbeeld. Martin Luther King was boos. Wat nu als hij niet boos was geweest? Of als hij zijn woede voor zichzelf had gehouden? Nu wil ik mijzelf niet vergelijken met Martin Luther King hoor, maar misschien is onze boosheid wel hetzelfde. Opkomen voor onrechtvaardigheid, een stem zijn voor wie dat niet heeft. Dankzij mijn boosheid ben ik bijvoorbeeld deze blog begonnen, om de wereld net ietsje liever te maken zet ik mij zoveel mogelijk in voor een groenere, betere wereld, al is het maar op een hele kleine schaal. Dat is wat boosheid mij heeft gebracht.

De uitdaging die wij allemaal hebben is niet om een onderdeel van het probleem te blijven, maar onderdeel van de oplossing te worden.

Ik keur dierenmishandeling niet goed en ik handel hier naar. Maar of mijn daden voortkomen uit haat of uit liefde maakt uiteindelijk al het verschil.

Het wordt tijd dat we laten zien uit welk hout we gesneden zijn!