De (dis)connectie tussen vlees en het dier

Wanneer je iemand vraagt naar deze foto te kijken, dan zouden de meeste mensen zeggen dat ze zowel het hondje als het varkentje schattig vinden. En toch houden de meeste de rechter als huisdier en eten ze de linker zonder daar moeilijk over te doen.

Ik geloof niet dat mensen niet genoeg van dieren houden en ze daarom eten. Nee juist niet. Mensen houden vaak erg veel van dieren. Ik vind het niet oké om alle vleeseters over een kam te scheren. En maar gewoon te zeggen dat dierenleed ze niets interesseert, want dat is niet zo. Het is niet het hart wat de mensen missen, het is de connectie.

De bio-industrie is gigantisch! Echt in zoveel producten zit vlees, melk en ei. het zou verschrikkelijk zijn als klanten hier niets meer mee te maken willen hebben en daarom worden mythes de wereld in geroepen. Zodat we geloven dat melk en ei gezond zouden zijn en dat we zonder vlees ziek zouden worden. En vooral dat dieren eten heel erg normaal is. Maar de waarheid blijft dat het een biljoenen industrie is en dat de bio industrie ons leert dat een varken, slechts een varken is. Alle varkens zijn hetzelfde. En dus kun je er makkelijk je gevoel van af wenden. Het wordt een product, geen individu met gevoelens als angst, verveling, pijn en verdriet. We kunnen pas dieren eten als we niet denken aan het dier dat het was.

Heb je je wel eens afgevraagd waarom je wel kippenpootjes eet, maar geen zwanenpootjes? Of waarom je wel een kalfskroket eet, maar geen muizenkroket? Of waarom je koeienmelk drinkt en geen varkensmelk? En heb je je wel eens afgevraagd, waarom je je dat nog nooit hebt afgevraagd?

De meeste van ons eten al dieren vanaf het moment dat we geen borstvoeding meer krijgen. En het is ons zo aangeleerd dat dieren eten normaal is. We staan er niet eens bij stil wie of wat we nu daadwerkelijk in onze mond stoppen. Of waar het vandaan komt. Daar stellen we ook geen vragen over. We denken er simpelweg niet over na.
Maar op het moment dat vlees eten niet meer noodzakelijk is om te overleven (wat in Nederland het geval is), is het een keuze. En een keuze komt altijd voort uit een overtuiging. Vlees eten is een dominante ideologie. En een onzichtbare, het zit overal in verweven, in wetten en normen. Maar vlees is ook een gewelddadige ideologie, want vlees kan niet worden gegeten zonder dat er gedood wordt.  En omdat het gewelddadig is, heeft het ook psychologische verdedigingsmechanismen nodig. Want wij mensen, we willen wel het juiste doen en niemand wil horen dat hij/zij deel uitmaakt van geweld, leed en moord. Wij houden van dieren en dus zouden we ze geen pijn willen doen, toch?

En op deze manier zijn vredelievende mensen in staat zijn deel te nemen aan wrede dingen, zonder dat ze ECHT beseffen wat ze doen. Eigenlijk leert het eten van dieren ons om niet te denken en te voelen.

Want als we net voor het moment dat we aan tafel gaan, te horen zouden krijgen dat het vlees wat we gaan eten, van een golden retriever zou zijn, dan zouden we ongetwijfeld denken aan het levende dier. En walgen. Terwijl als we denken aan het eten van een kip of een koe, dan denken we niet aan het levende dier en voelen we ook geen afschuw.

Als we ons niet bewust zijn van ons vlees en onze authentieke gevoelens over dieren, beseffen we ook niet dat we een keuze hebben. Want we hebben een keuze, iedere keer als we vlees eten.

Er is een kloof tussen het stuk vlees wat op ons bord ligt en het levende dier dat het was. En hierdoor zijn we niet in staat om een vrije keuze te maken. Want zonder bewustzijn is er geen vrije keuze.

Er is al lang bewezen en ik hoef niemand uit te leggen dat dieren die gegeten worden dezelfde gevoelens ervaren als de dieren die wij in het westen niet eten, maar als huisdier houden. Een varken heeft hetzelfde denkvermogen als een kind van vier jaar. Een moeder koe huilt van verdriet als haar kalf wordt weggehaald en een schaap die gedwongen wordt in het slachthuis, wil niet dood.

Ook het biologische keurmerk gaat niet op. Dat een dier een ‘goed leven’ heeft gehad, maakt het niet rechtvaardig om een dier te doden. Want wanneer jij hoort dat er iemand in jouw straat een gezonde hond heeft doodgemaakt, alleen om het feit dat zijn poten zo lekker zouden smaken. Zou je dan boos worden? En als ik je zou vertellen dat de hond wel een goed leven heeft en dat hij elke dag een rondje mocht lopen en dat hij nog nooit geslagen is en dat hij elke dag lekkere brokjes van zijn baasje kreeg, maken die feiten het dan rechtvaardig om de hond te eten voor de lekkere trek? En als je hier dan nog steeds afschuw voor voelt, vraag je dan eens af wat het verschil is met schapen, geiten, koeien, kippen en varkens ? Is een schaap slechts een schaap of is het een individu. Wat geloof jij zelf?

En als je hier echt even over na denkt, dan zul je misschien net als ik merken, dat er echt iets helemaal niet klopt.

Uiteindelijk is er goed nieuws! Wij kunnen onze keuzes helemaal vrij kiezen. Elke keuze die je maakt, maakt een verschil. Voor anderen en voor jezelf. <3