Ik vind het wel nodig om het leven te evalueren. Wat ging goed, wat kon beter, wat wil ik leren en wat wil ik in 2018? Zonder doelen, blijven het namelijk wensen 😉

Even een terugblik van 2017

Begin 2017 ging ik een lang weekend weg naar Centerparcs en heb ik mijn moestuinplantjes een heel weekend alleen moeten achterlaten, boehoe. dat was spannend, zo’n eerste keer. Ik ben dus ook iemand die niet op vakantie zal gaan in de zomer/najaar, want dan moet ik de moestuin laten verpieteren. No way !

Maar uiteindelijk kwam alles goed bij thuiskomst. Op weg naar huis zag ik een boerderij met kalfjes in kooitjes. Eenlingverblijven zoals dat heet en ineens besefte ik mij de gruwel van de zuivelindustrie en ik stopte die dag nog met melk en zuivel. Lees dit artikel als je daar meer over wilt weten. 

Het klopt niet, knuffelen op de kinderboerderij met diertjes en dan wel dierenleed van boerderijen blijven steunen door ze te kopen.

Ik heb echt ontzettend veel plantjes gekweekt. Zoveel dat het op twee vensterbanken echt niet meer paste en ik een Ikea stellingkast in de huiskamer moest zetten ( en nog een en nog een, oepsie). Misschien vindt ik het zaaien nog wel het leukste van het hele proces. Zien hoe iets ontkiemt en dan een plantje wordt, magisch!

Toen op 19 juni zag ik What the health op netflix. En dat was voor mij het teken. Ik besloot veganistisch te leven, volledig, of nou ja zoveel als ik kon. Maar goed de intentie was daar. En dat ging makkelijker dan ik dacht!

Heel de zomer heb ik heerlijke oogsten uit mijn tuintje gehad. Overvloeden van tomaten, courgettes, eetbare bloemen. Ik was elke dag wel even op de tuin ( en voor wie het niet weet, ik moet daar wel eventjes voor fietsen) en ik was er het liefste zo lang mogelijk, tot de zon onderging. Ik word er zo gelukkig van, met mijn handen in de aarde, plukken van de plantjes, vlindertjes, mooie natuur en het zonnetje op mijnschouders. En het liefste op blote voetjes. Hemels!

Helaas waren er ook wel heel wat groenten gestolen, werd er vaak gesloopt, het is wel een openbare tuin waar ik gratis tuinieren kan, een zogeheten Urban farm. En overal in Hilversum gaat dat goed, behalve bij ons 🙁 Er komen veel hang jjongeren op af die nergens anders kunnen hangen. Maar desondanks heb ik er heerlijk kunnen zijn.

Om nog even heel diep en persoonlijk te gaan: Verder heb ik afscheid genomen van bepaalde mensen die niet meer bij mij passen, maar heb ik ook weer lieve nieuwe mensen leren kennen. Ik heb oude patronen kunnen achterlaten en afscheid genomen van een veel te oude en veel te onnodige last van mijn schouders, schuldgevoel. Echt voor mezelf kiezen en hier achter staan, daar droomde ik van, maar nu kan ik het eindelijk voelen. Vaak is het eerst weten, dan doen en dan komt dat voelen een half jaar te laat erachter aan 🙂

Ik heb een lange tijd van therapieën afgesloten, waar ik ongelooflijk veel aan heb gehad. In 5 jaar tijd ben ik van zwaar depressief naar echt gelukkig gegaan. Met wilskracht, moed en doorzetten. Bericht mij maar als je er meer over wilt weten.

Najaar 2017

… En net toen ik dacht dat het leven niet beter kon,..

kon dat dus wel!

Een mailtje in mijn Messenger inbox. Natas er is misschien wel een hele leuke kans voor je, kom je volgende week even kijken? Vol verwachting klopte mijn hart, ik erheen…

Een kas! EEN KAS! 

Voor een mooi bedragje mag ik hier tot en met december 2018 tuinieren In Kortenhoef, naast de Intratuin. Mijn kas is 30 bij 25 meter en daar kan een hoop groenten in. En dat is dan dus ook helemaal mijn planning <3 Ik zou het heel leuk vinden als je langskomt! Kom je eigen groenten plukken ( helemaal biologisch op ecologische grond! Wat een geluk!!)

Ik weet nog dat ik wel eens naar de Intratuin fietste en dan deze precies deze kas zag en er van droomde, maar dacht dat het niet mogelijk kon zijn.

Er moest en moet nog veel gebeuren in de kas, ramen schoonmaken ( en dat zijn er een hoop!), onkruid eruit, omscheppen, verzorgen, opruimen, afbouwen, opbouwen. Geen idee waar ik aan begin, maar dat is juist het leuke!

Ook is er ruimte voor workshops te houden en spulletjes te maken en te verkopen zoals paardenbloem ‘honing’ (vegan he ;), thee, kruiden, limonade, jam. Kookworkshops plantaardig eten. wat een mogelijkheden allemaal! En dan ben ik ook nog druk met andere hobby’s en bloggen en social media en een ander nieuw blogje wat ik wil beginnen. Je zou er gek van worden! Van blijdschap wel te verstaan.

Maar dat gebeurde ook. In oktober overspoelde ik mezelf met al mijn ideeën en enthousiasme. Dat is dus ook mogelijk! Ik kon mij niet meer concentreren en een taak per dag was al te lastig. Ik besloot om even helemaal niets meer te doen en te moeten. En langzaam alles op te schrijven en af te gaan werken, stapje voor stapje. Afspraken zie ik af, de stomme, maar ook de leuke en belangrijkere. Zo was ik net op tijd geloof ik, want ik herstelde redelijk snel weer. Nou, nu weet ik dat ook weer.

Toen kreeg ik veel gedonder met mijn gebit ( ik liep al langere tijd met noodkronen en deze waren aan vervanging toe, maar dat duurde maar en duurde maar) Uiteindelijk mijn oude tandarts opgespoord en we zijn aan de slag gegaan, maar dat duurt nu nog steeds, het is helaas nog steeds niet af en niet erg veel beter. Maar ik maak me er minder druk om, want vaak komt het toch wel goed aan het eind, zoals altijd.

En toen werd Tyson ziek, anaalklieren fiks ontstoken. Arme man loopt nu al bijna 2,5 maand met die ontstekingen en antibiotica. Het gaat nu al wel veel beter en hij is gewoon levendig en vrolijk, maar de operatie komt er wel aan in Januari.

Het najaar had dus even een omslag, maar ik ben er nog hoor haha.

Ik heb zin in de kerst! Maar echt zin ook. Voor de allereerste keer. Deze kerst wordt volledig vegan en alleen met een klein clubje lieve mensen. Zonder opofferingen, nepgedoe, maar alleen maar liefde. Zo hoort het toch te zijn!

Wat ik het meeste heb geleerd:

Als er iets is wat ik geleerd heb, is het loslaten. En dat doe je echt niet zomaar. Loslaten is durven. Loslaten is eigenlijk niets doen, niet verzetten, verdragen. En dat is spannend. Althans voor mij, maar ik heb vertrouwen. In mezelf, in mijn leven en in mijn reis naar de toekomst. Ik leef nu en nu is het goed.

Wat ik in 2018 wil allemaal:

Nou zoals je hiervoor las, wil ik zoveel. De kas en de tuin, fotografie, verkopen van zelfgemaakte producten, samenwerkingen, workshops, bloggen, een nieuwe blog over zelfliefde en zelfhulp… Ik ga daar nu eens flink op rusten. Net als de tuin, rust ik ook. Ideeën laat ik komen, laat ik gaan, de beste schrijf ik op en dan maak ik de balans op in het vroege voorjaar, als de knopjes weer aan de takjes verschijnen. Wat leert de natuur mij toch veel!

Ik wens al mijn lieve lezers een fijn 2018 en ik hoop je dan zeker weer tegen te komen, online of offline. Dikke knuffel,

Natascha