Ik heb een paar dagen geleden het besluit genomen om te stoppen als organiser bij AV ( Anonymous for the Voiceless). Ik was pas mijn eerste eigen cube aan het organiseren toen ik voor een lastige keuze kwam te staan.
Ik had deze mededeling al gedaan via social media en daar kwamen best wat vragen over. Logisch ook, omdat ik altijd heel positief ben over AV en the cubes. Vandaar dat ik hier uit wil leggen wat mij heeft bewogen.
Beetje achtergrond info:
Voor de mensen die het niet weten.. Anonymous for the Voiceless is een organisatie die opkomt voor dieren via straat activisme. Deze organisatie is opgericht door twee mensen uit Australië, namelijk: Paul en Asal. Ieder land heeft ook weer eigen organiser en dan hebben alle chapters ook een organiser ( dus van Utrecht, Amsterdam, Zwolle, etc). Klik hier voor meer informatie over deze organisatie.
(!) Dan eerst ook dit: Belangrijk! 
Ik ben ontzettend blij dat ik me heb aangesloten bij AV. Ik doe nu 1,5 jaar mee en probeer 2 cubes per maand te doen. Ik heb zoveel geleerd en ben zo gegroeid in mijn communicatie met mensen. Ik ben kalmer, liefdevoller en begripvoller geworden naar mensen die (nog) niet zo bewust zijn van de gigantische industrieën. Ik heb veel mensen kunnen overtuigen om veganisme een kans te geven en ik heb MEGA veel leuke mensen leren kennen, waar ik echt van ben gaan houden. Dat wil ik echt even zeggen, want met AV Netherlands is niets mis! En ik heb absoluut geen spijt en ben ontzettend dankbaar dat ik er onderdeel van mag /mocht zijn. Dit is geen anti AV post of een uithaal.
Waarom schrijf ik dit ?
Om meerdere redenen. Ik ben graag open en eerlijk tegen mijn lezers. Open over persoonlijke dingen, maar ook over dit, mijn passie van de afgelopen anderhalf jaar. Ik heb met veel liefde en plezier mijn verhalen van The Cubes met jullie gedeeld en het lijkt me dan ook niet meer dan logisch om te vertellen waarom ik dan stop. Ik krijg er best veel vragen over via mijn Instagram en ik kan het zo in een keer redelijk duidelijk uitleggen aan iedereen. Via de AV Facebook groep mag ik niet vertellen wat mijn reden van stoppen is. En ook op de vragen van vrijwilligers wordt niet gereageerd. Nu zitten ook veel vrijwilligers met vragen want deze snappen niet waarom cubes ineens geannuleerd worden en wat er allemaal aan de hand is.
Watskeburt?
( Ik wil even duidelijk maken: dit is hoe IK het ervaren en gevoeld heb. )
Nou goed, wij zitten dus met alle organisers van Nederland in een chatgroep op Facebook. En vorige week ontstond hier een gesprek naar aanleiding van twee organisers die nog steeds dierlijke producten gebruikten. Deze mensen werden uit hun functie gezet.
Deze keuze snap ik nog wel, omdat je als organiser een voorbeeldfunctie hebt. Maar wellicht is iemand een kans geven en coachen een betere benadering? Misschien kunnen we elkaar helpen waar men het moeilijk heeft, zoals ik van een community wel verwacht, we noemen deze groep dan ook niet voor niets fam(ily).
Onze organiser van Nederland vroeg of er nog meer ‘halve waarheden’ waren en dat mensen daar dan maar open over moesten zijn.
En dus deden sommigen een boekje open. ( Let op, ik schrijf dit niet in de juiste volgorde)
Een van onze organisers vertelde dat ze nog een trui heeft liggen die van haar overleden vader is geweest waar ook een percentage aan wol in zit. Zij mag geen organiser meer zijn en wanneer ze besluit afstand te doen van de trui, wel nog mee doen met cubes.
Waarop er iemand vertelde dat hij wel eens dumpster dived ( dus afval opduikt en opeet), omdat hij tegen verspilling is en dat er ook wel eens een stukje chocola bij heeft gezeten of een beetje mayonaise. Ondanks hij zei dat hij graag wilde veranderen, mocht AV dat van hem eisen, werd hij uit zijn rol als organiser gezet en was hij ook niet meer welkom bij cubes en werd na 1,5 jaar keihard inzetten voor de organisatie uit alle FB groepen verbannen.
En dan was er een organiser (een van de eerste van NL) en deze vertelde dat ze in de nacht van de actie van MTV ( Meat The Victims) in de gevangenis in paniek was en last had van claustrofobie en al 18 uur niets had gegeten. Haar bloedsuikerspiegel was laag en er werd gevraagd naar een dokter. Deze vraag werd niet beantwoord. Toen ze de agenten tot tweemaal toe vroeg om vegan brood, kreeg ze deze nog steeds niet en heeft ze uiteindelijk een boterham gegeten waar melk in zat. Ook deze organiser is uit haar rol gezet, maar mag nog wel vrijwilliger blijven om mee te kunnen doen aan cubes.
Zo ging het door tot ook een andere organiser uit haar rol werd gezet omdat haar man nog niet vegan is en zij dus ook non vegan boodschappen voor hem doet.
Pittig
Een pittige discussie ontstond in de chat en deze duurde wel dagen. Er werd geoordeeld, niet naar elkaar geluisterd en er werden mensen gekwetst. Ik heb dit als niet prettig ervaren. Juist omdat onze zogeheten ‘familie’ altijd zo liefdevol naar elkaar toe was. Ik had nooit gedacht dat dit zo gemakkelijk en snel uiteen kon vallen.
Zelf heb ik dit aangekeken en naarmate de dagen volgde, trokken steeds meer mensen zichzelf terug als organiser.
Paul en Asal namen een live hangout op via Facebook en hier konden we vragen stellen en dingen bespreken, want het was echt een beetje choas geworden. Tijdens deze live hangout gingen mijn haren recht overeind staan. Vragen werden afgekapt, ik voelde 0 compassie naar hardwerkende organisers en er werden ook mensen afgekapt of er werd respectloos gereageerd, omdat hun vraag ‘silly’ was bijvoorbeeld.
Ik kreeg echt het gevoel alsof we als minderwaardig werden gezien door deze oprichters, de manier waarop ze spraken en zich gedroegen. En dat vind ik onjuist. Mensen zetten zich week in week uit in voor de organisatie, door weer en wind staan ze op straat en dan verdienen ze wel wat meer respect vind ik.
Ik heb tijdens mijn introductie met AV, tijdens mijn facetime call, niet te horen gekregen dat er zulke regels bestonden met wanneer je wel of niet vegan bent. En dat AV dat bepaald ook. Er zijn zoveel dingen die niet vegan zijn, want we leven in een wereld waarin veganisme nog niet mainstream is en dus zit er bijna overal wel iets niet vegans in of aan. Denk aan vuilniszakken, champignons, vijgen, inkt in kleding of fotopapier, lijm in gympen en in laminaat. Maar eigenlijk wordt er van iedereen verwacht om oude spulletjes in huis die je nog hebt uit je tijd voor je vegan werd, ja, wat eigenlijk? Want weggeven en verkopen mag ook niet, te begraven.
Er werd ook gezegd dat als je op een vegan werkplek kan werken, dat dit van je werd verwacht, maar aangezien er nog niet veel plekken vegan zijn, werd dat nog niet meteen verwacht, alleen als het mogelijk zou zijn.
Toen las ik daarna ook een post van Paul Bashir op Instagram en Facebook en deze is als volgt:
En daarbij schreef hij onder andere deze tekst:
When you aren’t vegan, you needlessly subject animals to a violent wrath. When you are vegan, you spare animals from said violent wrath. The only way for you to “save” them is to engage in vegan activism, to ensure that others will stop harming animals and also speak up for them!
Our mission is to clearly promote the vegan activism imperative. “Baby steps” are for babies. “Journeys” are for those seeing this from a self-absorbed perspective. The animals need us to stop fucking around! We need to make the problem/solution absolutely clear to understand.
Our stance on this will forever remain intact.
Ik ben zelf ook voor een 100% vegan wereld en ik promoot nooit een vleesvrije dag of een vegetarisch dieet, maar ik heb juist geleerd van AV dat er een 100 punten systeem is. Dat je begint bij 0 punten en als je bijvoorbeeld een documentaire ziet over de dierenindustrie, dan ga je naar 20 punten, dan spreek je met een collega over veganisme, weer 10 punten. En zo kunnen we bij cubes mensen ook punten geven. In dit bericht van paul worden baby steps en journeys ineens belachelijk gemaakt. En dat terwijl bijna niemand van vleesteer naar vegan gaat in 1 dag tijd, laat staan vegan activist ( op een paar uitzonderingen na, want ik ken wel mensen die dat deden). Bovendien bereik je meer met begrip/gesprek en liefde dan in deze harde manieren, vind ik.
Na nadenken en twijfelen, heb ik voor mezelf besloten dat dit niet een organisatie (meer) is dat bij mij past. Dat zij het zo willen doen, is hun goed recht, maar ik heb een andere visie op de wereld en hoe ik mensen wil bereiken. Dat is allebei prima. Gelukkig is niemand hetzelfde.
Ik schreef het volgende berichtje naar de groep:
Lieve allemaal,
Ik heb er even over nagedacht en niet meteen gehandeld, want gisteren was ik nog iets te boos en een beetje verontwaardigd. Ondanks dat ik pas mijn eerste eigen cube aan het organiseren ben, trek ik mij vanaf vandaag terug als organiser. Naar aanleiding van de hangout van gisteren denk ik niet dat deze functie mij past, ik kan mij niet genoeg vinden in wat paul en asal zeiden. Een klein voorbeeld is dat ik bewust kies voor een niet vegan werkplek, ik wil graag middenin de wereld staan en tussen non vegans blijven. Ik wil gezien worden en het verhaal van de dieren aan hen vertellen. Ik wil niet in een vegan bubbel leven als de wereld nog niet vegan is. Ik vind dat niet effectief genoeg. Bovendien vind ik ook dat alle dieren respect verdienen, ook mensen dus. En sommige mensen worden erg respectloos behandeld door de oprichters. Ik krijg hier een heel naar gevoel bij en ik trek het niet zo best als iemand denkt te bepalen voor een ander of hij/zij vegan genoeg is of niet. (en zeker de manier waarop). Natuurlijk mogen ze zelf weten hoe ze dit aanpakken, het is hun club.
Ik vind outreachen wel heel belangrijk en wil dit blijven doen. Misschien bij cubes van AV en misschien elders. Ik weet dit nog niet. Als ik er nu helemaal ‘uitgezet’ word, zal ik dat ook accepteren. Ik wens iedereen oprecht het aller aller beste en ik hoop dat we elkaar nog zien en dat we niet het doel, animal liberation, uit het oog verliezen. Liefs Natas 
En nu?
Inmiddels zijn er echt veel mensen opgestapt en zijn er locaties die momenteel geen cubes hebben. Wat natuurlijk erg spijtig is.
Achter de schermen wordt er flink gebrainstormd door alle ex organisers ( en vrijwilligers) hoe verder te gaan. Als een nieuwe groep? Sluiten we aan bij andere groepen? Er wordt niet stilgezeten en in een week tijd wordt er al 3 keer bijeen gekomen om alle ideeën uit te wisselen. Wat kunnen we allemaal doen?
Ik kan in ieder geval alvast verklappen dat het echt niet lang zal duren voor we weer op straat staan, want elk moment telt voor de dieren.
Ik hoop dat AV zelf met een statement komt voor alle vrijwilligers, over de hele wereld, zodat het duidelijk is waar ze voor staan en gaan en dat ook alle organisers en vrijwilligers weten waar ze aan toe zijn.
Als je vragen hebt of opmerkingen, voel je vrij om een reactie achter te laten.
Liefs Natascha
27 comments
Wat fijn dat je hier zo open over bent, ik had je Insta posts inderdaad gezien. Zo mooi ook dat je er even over nagedacht hebt en in alle rust hebt gehandeld! Ik begrijp je beslissing heel mooi! Heb al een aantal keer de video over ‘how to make the world vegan’ gezien en dat is níet door een net nieuwe vega af te kraken, omdat ie nog geen vegan is. Ik werd dat ook niet overnight.. Let’s spread the love <3
Bedankt voor je steun, lief!
Ik maak me al n hele druk over de ineffectieve manier van aktie voeren en heb n veel beter idee. Graag zou ik daar over willen schrijven, liefs praten in een persoonlijk gesprek.
Mocht je daar tijd en interesse in hebben…
Hey, wil je mij anders een mailtje sturen hierover? Info@plantaardiger.nl
Jee wat heftig. Goed dat je er zo open over bent, ik snap je keuze helemaal. Paul en Asal doen hard hun best, maar dat mag niet ten koste gaan van anderen. Daar bovenop hoeven ze niet te verwachten dat iedereen er hetzelfde instaat als zij. Liefs voor jou!
Dank je wel voor je reactie! <3
Ik ben het helemaal met je eens 🙂 bedankt Natas voor je heldere woorden.
<3
Hallo Nathasha
Vol bewonering heb ik je mooie bericht gelezen. Respect voor je uitleg, overdenking en besluit.
Door het bericht van de boterham was ik al aan het denken over wat en hoe ik denk en waar vooral de dieren het meest bij gebaat zijn.
Dus dank je wel dat jij/jullie doorgaan met actie voor de dieren want die mogen zeker niet de dupe worden van deze nare situatie.
groetjes Annette Tiggelman
Nee en daarom is het belangrijk om toch de straat op te blijven gaan en hopelijk tot een andere formatie te komen. Bedankt voor je support Annette!
Thanks voor je openheid! Ik begrijp je keuze helemaal, elke stap die gezet wordt is belangrijk. Respect is noodzakelijk om samen verder te lomen.
Het lijkt nu alsof je nooit goed genoeg kunt zijn, iets wat veganisme / diervriendelijker leven voor veel mensen onhaalbaar lijkt. Daarnaast wekt de houding van de oprichters ook totaal geen sympathie op bij anderen die we juist moeten bereiken in plaats van wegjagen
Wauw, natas. Ik ben sprakeloos. Wat is het er ontzettend heftig aan toe gegaan in die chat met eisen! Ik kan me zo goed jouw besluit voorstellen. Je weet ook hoe ik in een vega(n) lifestyle sta, maar daarnaast ook echt mijn best doe net als al die anderen om zoveel mogelijk me nog steeds dagelijks aan te passen en de-conditioneren aan een Vegan lifestyle, wat voor sommige en mezelf echt niet altijd makkelijk is in een voornamelijk ‘niet Vegan dagelijksleven maatschappij’. Je zou juist de inzet moeten waarderen van iedereen die de tijd en moeite neemt om zich uit te spreken tegen elk dierenleed dat er is ongeacht de plek waar diegene zich bevindt. Door perfectie gebeurd er al helemaal niets natuurlijk! Als perfectie real had bestaan dan waren deze activistische groepen ook niet nodig.
Ik krijg van door die oordelende en eisende houding van deze mensen echt het idee dat ze hun persoonlijke ‘ego’ / ‘problemen’ met de wereld hebben geprojecteerd op iedereen die niet 100% voldoet aan het totale Vegan plaatje.
Dit lijkt mij dat dit ook weer voor de nodige stress zorgt bij anderen die zich niet durven uitspreken.
Mijn hemel, ik kreeg het spaaaaans benauwd.
Goed van je dat je luistert naar je gevoel en gewoon lekker verder activeren op Je eigen manier die bij je past. #groenmoetjedoen en #vrijheidvanuitliefde zeg ik altijd, haha.
Dikke liefs en knuffel
Elcke
Dank je wel lieverd. Ik denk dat we elkaar heel goed begrijpen hierin 🙂
Ik ben ook groot voorstander van coachen, helpen en inspireren door liefde.
Bedankt dat je de tijd hiervoor hebt genomen.
Liefs!
Love you!
Begrijp je helemaal. Mooi stukje en uit t hart. Heel goed dat je hier stelling in neemt. Dat van werken in juist geen vegan omgeving zeg ik ook altijd. Door tussen net-vegans te leven en te werken heb ik juist al heel veel Jensen aan het denken gezet. Daarmee bereiken we meer dan we denken…
Liefs Wendy
Ja zo mee eens! 🙂
Bedankt voor je eerlijkheid. Wat jammer om te horen dat er zo enorm zwart-wit gehandeld wordt. Ik geloof ook oprecht in ieder zijn eigen weg/klim. Scholksnd dat mensen zo uit functies worden gezet. Wat ik me nog afvroeg was, is dit iets nieuws of zie je dit al langer gebeuren bij AV? Ik hoop oprecht op een nieuwe nederlandse organisatie/activisme om zo alsnog vriendelijk maar duidelijk naar elkaar en de mensen meer bewustzijn te kunnen delen! Xx
In Duitsland was er vorig jaar ook al het een en ander gaande. Je kunt dit wel vinden op YouTube etc.
Een andere groep komt er zeker. Dank je wel!
Bedankt voor je verhaal. Ik had al wel begrepen via FB dat er wat speelde maar niet de ins-en outs. Ben het helemaal met je eens. Elke stap hoe klein die ook is van vlees naar vega en het uiteindelijke doel vegan moet je omarmen.
Het heeft bij mij ook echt wel wat jaren geduurd voordat ik vegan werd, nu ruim 2 jaar geleden, omdat ik ook niet bewust was van het leed achter de zuivel- en ei-industrie. Bewustwording kost (helaas) tijd. Zo proberen we allemaal de bewustwording te delen, ik bijv. op een werkplek tussen niet vegans. En nu gaan sommige collega’s al bij traktaties iets vegans voor mij maken. Er raken ze er op die manier ook al bekend mee.
Ik hoop dat er op een korte termijn iets moois en nieuws van de grond komt om verder te strijden voor een vegan wereld.
Dank voor je reactie en ga zo door. xx
Ik vind dat bericht over de trui van de overleden vader echt zo ontzettend respectloos. Hoe haalt iemand in het hoofd om te zeggen dat je dan geen organiser mag zijn en als je er pas afstand van doet weer mee mag doen met cubes? Ik word hier echt kots en kots misselijk van. Diegene die dat heeft gezegd heeft TOTAAL geen empathie. Diegene moet zich diep en diep schamen. Echt, walgelijk.
Wat verdrietig. Hoe kun je nou een dierbare herinnering, in dit geval een trui, zo van de hand wijzen? Misschien ben ik wat emotioneel hierin, mijn dochter is amper een maand geleden haar vader verloren aan die afschuwelijke rotziekte. Haar vader, mijn ex-man. Hoe had ik het haar gegund dat hij langer op deze wereld was gebleven. Het hem gegund. En als dan een trui een troostherinnering vormt….. als dat niet begrepen wordt, ben ik toch wel verrekte benieuwd naar wat Paul en Asal onder compassie verstaan.
Volgens hen moet je dieren niet als producten zien of als trui en schoenen en voedsel. Zelf trek ik grenzen bij nieuw leed aanrichten.
Ik ben geen veganist, mijn zoon en schoondochter wel dus ik volg het e.e.a. en ben ook op FB lid van 2 veganistensites. Het valt me steeds op dat veel veganisten behoorlijk dictatoriaal zijn dat is volgens mij niet de aangewezen weg om mensen aan je kant te krijgen. Ik begrijp jou beslissing en wens je veel succes bij je missie.
Pfff, ik krijg hier hetzelfde gevoel bij als wanneer vegans vertellen hoe ze alle niet-vegans uit hun leven hebben gebannen. Wij hebben zelf allemaal ook tot de realisatie moeten komen, en hoewel het fantastisch zou zijn als de wereld 100% vegan zou worden, hebben we nog een enorm lange weg te gaan hierin. En ik denk niet dat de manier om dat te doen is door mensen uit te sluiten, te veroordelen, en op een negatieve manier te benaderen. Confrontatie is belangrijk, maar niet op deze manier. Ik denk dat je een goede keuze hebt gemaakt. De voorbeelden die je noemt zijn echt vreselijk vind ik. Respect voor anderen moeten we altijd behouden, respect voor dieren moeten we aanwakkeren. Liefde is altijd de goede manier!
Ik vind het zoooo jammer dat de organisatoren van zo’n belangrijke events zo extreem moeten doen 🙁 Dat schrikt heel veel mensen af, ook niet-vegans die al zo’n negatief beeld hebben van vegans dikwijls! Ik hoop alleszins dat ze dit zelf ook inzien, en wat kunnen bijdraaien, want hun organisatie is te belangrijk om niet te blijven voortbestaan!
Wat goed van je! Wat jij schrijft gaat idd te ver.
Iedereen die zich (op wat voor manier dan ook) inzet voor de dieren zijn toppers ♥️
Steeds meer mensen zien de waarheid doordat er meer aandacht aan wordt besteedt. Maar het heeft gewoon tijd nodig, heel veel tijd.
Waarschijnlijk gaan wij het in dit leven nog geeneens meemaken dat er geen dierenleed meer zal zijn.
Ik ben nu een jaar vegetariër en ben net begonnen om weer een stapje verder te gaan door te stoppen met zuivel en eieren. Bont en leer enz. Moest ik al niets van hebben.
Het is onwetendheid en bewustwording.
Dat zal net zoals wat jij zegt op een liefdevolle manier aan de mensen vertelt moeten worden.
Zo bereik je het meest.
Succes met je plannen!!
Bedankt voor jouw blog Natascha. Zo wordt voor mij ook meteen meer duidelijk want was nog een beetje een vaag verhaal voor me. Ik begrijp je volkomen.