De Teunisbloem

Misschien wel eens van gehoord, misschien nog nooit. Maar hoogstwaarschijnlijk heb je hem wel eens zien groeien.

De teunisbloem ( Latijnse naam: Oenothera biennis )

Wordt wel vaker nachtkaars genoemd, omdat de bloemen open gaan zodra het donker wordt.. een bloem bloeit 1 nacht lang. En je zult vooral veel nachtvlinders in de buurt van deze bloemen vinden.

Deze twee jarige plant is van top tot teen eetbaar. De wortel ( die een beetje naar ham (!) smaakt, de bladeren, stengels ( die je kunt eten als spinazie) en de bloemen ( die zoetig naar wijn ruiken). En van de zaden wordt olie gemaakt, die je in de winkel kunt kopen, maar je kunt ook zelf gaan wildplukken. Vele malen leuker en goedkoper. Dat deden de Indianen ook al.

Geschiedenis:

In 1619 kwam de eerste middelste teunisbloem in Europa aan; hij was meegenomen met schepen die de V.S. in wording hadden aangedaan. De botanische tuin van Padua in Italië was de eerste plek waar deze plant werd gekweekt. Na enkele tientallen jaren werden in Europa de eerste medicinale ervaringen met middelste teunisbloem gegeven; Nicholas Culpeper, de Engelse botanicus en herbalist uit de 17e eeuw, schreef dat de plant zijn medicinale dienst kon bewijzen bij obstructies van de lever en milt en dat de plant urinedrijvend is. Mrs Maud Grieve, die in 1931 ´The Complete Herbal´ publiceerde, een boek waarin 800 geneeskruiden beschreven staan, noteerde een genezende werking op lever-, maag- en darmaandoeningen, kinkhoest, astma en vrouwelijke problemen zoals ´volheid van het bekken´. (bron)

Teunisbloem olie:

De olie uit de zaden van teunisbloem is rijk aan onverzadigde vetzuren ( Omega 3 & 6). Het gehalte aan gamma-linoleenzuur kan oplopen tot 14%. Door de bijzondere samenstelling kunnen ontstekingen in het lichaam gunstig worden beïnvloed.

Deze plant is uitwendig te gebruiken bij de volgende klachten: huidschilfers, roodheid van de huid, psoriasis en een droge huid.

Inwendig is teunisbloemolie te gebruiken bij de volgende klachten: menopauze, reuma, pms, overgewicht door stofwisselingsstoornissen, hart en vaatziekten, hoge bloeddruk, astma, hooikoorts, allergieën, leverklachten door alcohol, hyperactiviteit, geïrriteerdheid, huidklachten, ontwenningsverschijnselen (alcoholisme), katers.

LET OP! Gebruik van teunisbloemolie is af te raden bij manische depressiviteit of epilepsie.

De plant bloeit van eind juni tot midden november. De zaden van de meeste soorten rijpen van augustus tot oktober. De zaaddoos bevat circa 200 zaadjes waaruit een kostbare olie wordt gewonnen.

Teunisbloem wortel:

Veel mensen weten niet dat je de wortel van de teunisbloem heel goed kan eten. Dat deze zalm tot roze van kleur is en ook wel ham wortel wordt genoemd, omdat deze naar ham smaakt.

In Frankrijk een gewilde groente, ‘jambon vegetal’ als ik het goed heb.

Klein receptje om wellicht uit te proberen, maar laat vooral je eigen fantasie er op los gaan hoor!

Ingrediënten:
1 bos teunisbloemwortel (van de eenjarige plant, in het tweede jaar is hij wat taai)
1 ui
2 tomaten
1 eetlepel peterselie & wat kruiden als laurier/tijm
Scheutje plantaardige olie
2 teentjes knoflook
Bereiding:
Maak de teunisbloemwortels schoon en snijd ze in plakjes van 0,5 cm dik
Pel en snipper de ui, per de knoflook teentjes en snijd de tomaten in stukjes.
Verhit de olie in een hapjespan, fruit de ui en knoflook geel. Voeg dan de tomaten, de teunisbloemwortel, een scheutje water en de kruiden ( als laatste) toe. Zet het vuur laag en laat, onder af en toe roeren, in ongeveer 10 minuten gaar worden.
Breng op smaak met peper en zout.

Wildpluk plekken / Groeiplaatsen: Omgewerkte grond, bermen, zeeduinen, dijken, ruigten (kalkrijke ruigten), afgravingen (zand- en steengroeven), langs spoorwegen (spoorwegterreinen), haventerreinen, industrieterreinen, bouwterreinen, bij steenfabrieken, braakliggende grond, opgespoten grond en stortplaatsen.

GO FOR IT!