Iedereen die (nog) niet vegan is, denkt misschien dat het een niet haalbare levensstijl is.
We zijn opgevoed met het eten van dieren en de meeste van ons zijn verslaafd geraakt aan de smaak. Als je iets al jaren doet, voelt dat heel normaal en kan het lastig zijn om dat te veranderen. Maar vegan zijn op zich vind ik makkelijk. Vegan zijn gaat over het niet uitbuiten en consumeren van dieren. Na een paar weken experimenteren met nieuwe ingrediënten en producten en ontstaat er een nieuwe manier van koken en eten en gaat dit zonder enige inspanning. Je vindt plantaardige variaties op je lievelingseten en je ontdekt een hele reeks aan nieuwe recepten en smaken. vaak ontstaat er meer waardering voor eten.
De echte moeilijkheid van veganisme gaat niet over eten. Het moeilijkste gedeelte gaat over de omgang met de omgeving, met niet vegan vrienden en familie en toch hoopvol blijven. Het proberen te begrijpen hoe, anders zo liefdevolle mensen, in staat zijn om mee te werken aan een industrie die zo gewelddadig is naar dieren. Alleen maar omdat het lekker is en het beter uitkomt.
Wanneer je net veganisme hebt ontdekt, moet je omgaan met het feit dat je jarenlang bedrogen bent en dat er tegen je gelogen is. Je ziet overal vrolijke reclames en blije dieren op verpakkingen en je beseft je hoe hard je hierin ben getrapt.
En wanneer je je realiseert dat je een geheim ontdekt hebt wat de hele wereld moet weten, doe je er alles aan om je kennis met de wereld te delen. Je vertelt iedereen die je kent over veganisme, hopend dat ze het begrijpen en zullen veranderen, zodat het leed zal stoppen. Maar dat doen ze niet.
Eenzaamheid
In plaats daarvan verzinnen ze excuses die nergens op slaan en weigeren ze echt naar je te luisteren. Vrienden en familie vinden je lastig en zeggen dat je zeurt en voelen zich aangevallen, omdat ze te bang zijn om te veranderen. En je weet niet hoe je moet reageren. Je probeert hen te helpen en onschuldige dieren te helpen, maar ze beschuldigen jou er van dat je hen aanvalt. En steeds vaker zijn er nare discussies over veganisme. Je begint je respect te verliezen voor je dierbaren en van hen, van wie je het meeste houdt. Je voelt je eenzaam.
Je blijft maar denken aan de beelden van arme dieren die volledig zinloos worden gebruikt en gedood, je voelt je zo machteloos en je wilt alleen maar dat mensen het begrijpen. En tegelijkertijd maken de mensen om je heen grapjes erover en plagen ze je omdat je anders bent. Sommige maken akelige grapjes over vlees eten en je doet je best om het van hun kant te zien, maar achteraf realiseer je je dat er grappen worden gemaakt over dierenmishandeling alsof het acceptabel is.
Er wordt gezegd dat het maken van de connectie bitterzoet is. Omdat aan de ene kant het een geweldig gevoel is om de waarheid te weten, de waarheid te leven en de waarheid te delen, maar aan de andere kant is het ook heel erg moeilijk om te verteren hoe wreed en onwetend onze mensheid kan zijn.
Maar dat mag nooit een reden zijn om te zwijgen. In het verleden hebben mensen die aan de juiste kant van rechtvaardiging stonden altijd te maken gehad met weerstand. Maar dat is het altijd waard geweest.
Ook al is het niet altijd even makkelijk om vegan te zijn, dat wat je er voor terug krijgt is zo bevrijdend. Hoe langer je vegan bent, des te beter je erin wordt om het aan anderen uit te leggen en vroeg of laat zullen er mensen naar je gaan luisteren. meer en meer mensen zullen hun hart openen en zelfs mensen waarvan je het nooit had verwacht dat ze de connectie zouden maken,bedanken je omdat je hun leven verandert hebt. Zaadjes die je gezaaid hebt, beginnen uit te groeien tot plantjes en weet je dat geduld en volharding hun werk doen.
Diana ( @diutsky) foto is gemaakt door: Francois Carreau
Je ontmoet andere veganisten en krijgt je vertrouwen in de mensheid weer terug. En in het proces van sommige mensen loslaten, ontmoet je zoveel nieuwe en leuke mensen die je wel begrijpen en respecteren en bij wie je je wel prettig voelt, dat et je gelukkiger maakt op de lange termijn. En het geeft je een reden om op te staan elke ochtend.
Verder kijken dan je neus lang is
Het leven gaat niet meer alleen over jou. Veganisme leert je verder te kijken dan jezelf en om aan anderen te denken. En door activisme leer je om je nooit meer te verontschuldigen wanneer je opkomt voor ongerechtigheid. Want als je gelijk heb en je weet het zeker, dan moet dat gehoord worden. Zelfs al zou je in je eentje tegenover de hele wereld staan. De waarheid blijft de waarheid. Het ontmaskeren van de leugens en harten en ogen openen worden je missie. En je wordt je zo’n prachtige versie van jezelf dat je anderen om je heen inspireert, zonder dat je hier maar al te veel moeite voor hoeft te doen.
Je inspireert met compassie omdat je niet bang bent om met onvermoeibare inzet de wereld minder egoïstisch te maken.
Mooiste levensles
En het mooiste wat je leert is dat het leven niet gaat om je altijd maar geweldig te voelen. Het gaat om het accepteren van de pijn en angst en er toch iets aan te willen doen. Niet omdat je het graag wilt, maar omdat je niet anders kan. Er is zoveel wreedheid en kwaadheid om onze aard, maar dat zou ons niet verdrietig moeten maken. Het zou ervoor moeten zorgen dat we strijdlustig worden om te helpen.
Want veganisme is niet een of andere hippe dieet keuze. Dit is het verschil tussen onderdrukking en vrijheid. Tussen mishandeling en vrede. Tussen leven en dood. Dit is serieus en jij bent deel van deze revolutie!
Tekst is vertaald vanuit het filmpje van Vegan Activist op Youtube, maar het si zo inspirerend voor mij, dat ik wil dat elke vegan het leest <3 Klik hier voor het filmpje