Vanavond las ik je column op volkskrant.nl
De titel: De hypocrisie van veel vleeseters: wel het dier eten, maar het leed niet willen zien.
Sprak mij meteen enorm aan. Alleen al voor de titel scoorde je 10 punten. (van de 10). Het is ook waar ik vaak tegenaan loop in het dagelijks leven.
Dus ik zat klaar voor ein-de-lijk eens een ijzersterk artikel, over hoe mensen dieren eten vergoelijken, want dat kan jij wel. Ik had er stiekem al hoge verwachtingen van, omdat jij iemand bent die lariekoek graag de wereld uit helpt en ook niet bang bent om op te staan tegen onrecht in de wereld.
Toen ik een tijdje terug van dit experiment hoorde, hoopte ik dat dit gezin gevoelens zou ontwikkelen van empathie voor de kippen en het daarom niet zouden kunnen doden en dus was ik erg benieuwd of dit ook zou gebeuren nadat ze voor de kippen zouden zorgen. En ja hoor, de kinderen gaven de kippen al snel een naam en de vader van het gezin twijfelde tussentijds of hij de kippen wel zou kunnen doden of dit toch door de slachter zelf zou laten doen. Maar helaas, ik kwam er achter dat de kippen dan toch zijn doodgemaakt en opgegeten door het gezin.
Ik ben het helemaal met je eens dat de meeste vleesetende mensen hypocriet zijn, omdat ze wel het dode dier willen eten, maar niet willen zien hoe het dode dier aan zijn einde komt.
Maar zijn deze mensen in dit experiment dan echt zo anders dan?
Onderaan je stuk schrijf je over de Partij Voor De Dieren, die de kippen probeerde te redden van de dood en het gezin vegan nuggets aanbood. En dat noem jij dan sentimentele waanzin. Volgens jou zouden deze kippen een droomleven gehad hebben wanneer je kijkt naar de kippen die in de bio industrie leven. OK. Dat zou kunnen…
Maar.
Als een dier een goed leven heeft gehad, moet het dier dan dood? Terwijl het pas 60 dagen oud is? Terwijl kippen wel 3-20 jaar kunnen worden wanneer je ze in vrijheid zou laten leven? Als kippen gezond en gelukkig zijn, zouden ze dan niet juist in leven moeten blijven?
De kippen zijn alleen gedood voor het plezier, gemak en genot van deze ouders ( want de kinderen wilde de kippen liever levend houden). Waarom ik dit zo stellig zeg is omdat dieren helemaal niet dood willen. Zoals je dan ook wellicht gelezen hebt, hebben de kippen nog geprobeerd tegen te spartelen voor dat ze werden vermoord. Totaal zinloos was dat natuurlijk, want de machtige mens, kent hierin vaak geen genade.
In hetzelfde artikel lees ik ook dat dit gezin konijnen en een hond verzorgt. Stel je eens even voor, dat hetzelfde experiment was aangegaan, maar dan met een puppy. Deze pup zou dan bij een jaar of twee, in ieder geval veel te vroeg, blakend van gezondheid en een wil om te leven, afgemaakt worden, omdat deze mensen hem willen opeten. ( In China is dit trouwens doodnormaal).
Stel dat dit gezin hetzelfde zou doen met de hond, die ook, zoals jij het noemt, een droomleven heeft gehad en er zouden mensen op staan die de hond willen redden van zijn onnodige dood. Zou dat dan ook sentimentele waanzin zijn of.. is dat dan ineens anders?
De moeder van dit hele verhaal zegt: ‘Als het de konijnen waren geweest, had ik me denk ik wel anders gevoeld.’
en ook de vader zegt na afloop dat hij hier allemaal geen tijd voor heeft en dus in de toekomst gewoon weer ‘bewust’ vlees eet. Bewust vlees, dat is hetzelfde als diervriendelijk vlees, dat is natuurlijk een sprookje, om de consument een beter gevoel te geven en om de consument te helpen bij het sussen van het geweten. Maar ik hoef jou natuurlijk niets te vertellen over de mooie trucjes van de industrie, daar weet jij veel meer van 😉
Hmm, weet je wat ik denk, Teun? Ik denk dat dit experiment en de column van jou in de Volkskrant exact omschrijft wat de hypocrisie is van veel vleeseters: Het ene dier aaien en de andere eten.
Beste Teun, laat één ding alsjeblieft heel erg duidelijk zijn: Het redden van levende wezens van een onnodige dood is alles behalve waanzin.
Het gaat hier namelijk over het fundamentele recht om, als levend wezen met gevoelens en emoties, niet te worden verkocht, niet tot slaaf te worden gemaakt, niet te worden toegeëigend en uitgebuit voor andermans genot, plezier of gemak.
En bij dezen wil ik ook meteen mijn diepe respect uitspreken naar de Partij Voor De Dieren. Die, zoals hun partij al doet vermoeden een partij is voor alle dieren en niet alleen voor huisdieren.
Het enige positieve aan dit hele experiment is in mijn ogen het jongetje: Tijmen. Die het niet kon aanzien hoe de kippen werden doodgemaakt en koos om uit het slachthuis te blijven. Tijmen is alles behalve hypocriet, hij is de enige in dat gezin die echt de connectie met zijn authentieke gevoelens voor dieren heeft gemaakt. <3
Groetjes Natascha