Iedereen kent tegenwoordig wel iemand die vega of veganist is. En iedereen ziet wel eens die verschrikkelijke beelden uit slachthuizen die gedeeld worden. Maar waarom zijn ze altijd zo in je face? Het lijkt wel of ze iedereen willen overtuigen en geen respect hebben voor de keuzes van anderen…
Waarom zijn ze zo verschrikkelijk irritant?
Hieronder ga ik je proberen uit te leggen wat er gebeurd met jou, als vlees eter ( of als vegetariër) wanneer je een post leest op Facebook van een veganist of wanneer je met een veganist in gesprek bent of er iets over leest.
Er gebeurd namelijk iets in je brein wanneer je in gesprek bent met een irritante, betweterige vegan;, misschien heb je er al eens eerder over gehoord, want wat er gebeurd heet cognitieve dissonantie.
Cognitieve dissonantie is de onaangename spanning die iemand ervaart bij tegenstrijdige overtuigingen, ideeën of opvattingen of bij handelen in strijd met de eigen overtuiging.
Oke even een voorbeeld, want we kennen dit allemaal wel. Ik ken het van het roken bijvoorbeeld ook.
Gedachte 1: Ik rook
Gedachte 2: Roken is schadelijk voor mijn gezondheid
Deze twee gedachtes zijn een soort van tegenstrijdig. Mijn gedrag staat niet in dezelfde lijn met mijn normen en waarden of in dit geval, wat ik geloof. Dit is cognitieve dissonantie.
Cognitieve dissonantie geeft een ongemakkelijk gevoel, wat zich soms ook uit in schuldgevoelens. Sommige mensen ervaren zelfs lichamelijke ongemakken. Iemand zal automatisch proberen om van dit aangename gevoel af te komen.
Dit kan op meerdere manieren, namelijk:
-
(1) Een van de gedachten veranderen
-
(2) Gedachten toevoegen om het onaangename gevoel
-
(3) Het gedrag veranderen
-
(4) Een van de gedachtes bagatelliseren
Laten we dit keer het voorbeeld geven van een random vlees eter die in gesprek is met een veganist.
Gedachte 1: Ik eet dieren
Gedachte 2: Dieren eten veroorzaakt dierenleed
Dit ongemakkelijke gevoel gaat alleen weg op de volgende manieren met bijpassende voorbeelden.
(1) Een van de gedachten veranderen:
Niet alle dieren ervaren leed. Daarom eet ik alleen dieren die een goed leven hebben gehad.
(2) Gedachten toevoegen:
‘Al die veganisten die hun mening willen opdringen, zo irritant, nu ga ik er helemaal niet over na denken’.
(3) Gedrag veranderen:
‘Misschien moet ik proberen om plantaardig te gaan leven’
(4) Bagatelliseren
‘Dierenleed boeit mij niet’.
Ik vind het zelf een geruststellend feit dat in 96% van alle gevallen, de mensen wel geraakt zijn door dierenleed en dat dus echt weinig mensen dierenleed echt niet boeit. Dat schept wat hoop in de mensheid als je het mij vraagt.
Ik denk dus dat je veganisten irritant vindt, omdat je wordt geconfronteerd met je eigen diepe normen en waarden, namelijk dat je bijdraagt aan iets wat je helemaal niet wilt. Omdat ook jij, net als 96% van de mensheid, een goed mens is van binnen en dieren geen pijn wil doen.
Veganisten hebben een oplossing tegen dierenleed, tegen hongersnood op de wereld, behoud van de aarde en voor de menselijke gezondheid. Natuurlijk willen ze dat aan jou vertellen. Maar pushen ze echt zo hard of voel jij dat alleen, omdat het jou een ongemakkelijk gevoel geeft? 😉
Aan alle veganisten: petje af voor jullie. Jullie hebben ooit ook cognitieve dissonantie ervaren wat betreft het eten van dieren en jullie hebben gekozen om het gedrag te veranderen, waardoor het ongemakkelijke gevoel niet meer hoeft te komen. Jullie voegen daad bij woord. Jullie hebben moeite gedaan om je te verdiepen en gezocht naar de waarheid en toen gedaan wat het beste bij je normen en waarden past. <3
